आई तू गेल्यावरच का गं हे सगळं व्हावं, आत्ता बालपणीच्या मनाला बहर यावा -नि त्यावेळचं क्रोधी मन खाक व्हावं. आई का गं माझ्या उदासवृत्तीतच उमटूनि दिसती ठसे, सांग तुझ्या हृदयरुपी मनात गं कित्ती मने ? सांग आता आई तुजविना कसे वाटेल गं मला हायसे, मग तुजविना या जीवावर उदार का व्हायचे ? आई कधीच न लागणार मजला संसाराची भूक, असून गं नसल्यापरी चरणात माझे मन मूक . त्यावेळचं माझं मलाच गोंजरणारं मन का गं दूर जावं ? मग तू नसल्यापरी या जीवाची घालमेल का गं व्हावी . आई हृदयात दगदग फार मनाची,तुझ्याकडे धाव घ्यायची मग ती सानुली असो वा छकुला तिच्या आईकडेच सोडून द्यायची . पांडुरंग वाघमोडे (जत जि.सांगली